Dagen zonder vlees

Net als vorig jaar doen de dame en de dochter des huizes mee aan dagen zonder vlees. De zoon en ik doen "halvelings" mee. Dat wil zeggen dat we nog vlees eten maar zoveel mogelijk, wat het betreft het warm eten, vegetarisch koken.

Ik ben geen hobbykok, begot niet. Hetgeen in deze tijden van overvloed van gekokkerel op de lichtbak een verademing moet zijn. Meer nog, ik kook zelfs niet graag. Het heeft vooral met onkunde te maken, ik slaag er maar niet in om alles tegelijkertijd klaar te krijgen. Eigenlijk ben ik een verschrikkelijke stresskip in de keuken, tot grote hilariteit van mijn kroost. Die dan ook met plezier op de eerste rij komen, maar dan eerder onder de vorm van ramptoerisme.

Maar als je met twee gaat werken en je de diegene bent die elke woensdag thuis is voor de gastjes, wel dan kan je niet anders als de kroost warm eten voor te schotelen op woensdagmiddag. Neen ik ben geen nieuwe man. Durf het te zeggen en je krijgt een voenk op u bakkes. Nog zo'n woord om het schijt van te krijgen. Het lijkt me daaretegen logisch als je samen een huishouden runt, je de taken verdeelt. tenzij je natuurlijk rijk genoeg bent en professionele hulp in huis haalt (bij voorkeur jong, blond, maar nee we wijken af).

Goed. vegetarisch koken dus. Wel, eigenlijk begin ik dat plezant te vinden. Waar tot voor een paar weken mijn kinderen als het over mijn kookkunsten ging, telkens met een big smile vertelden over die twee keer dat ik het middageten compleet liet aanbranden en we uit pure miserie genoodzaakt waren langs de drive in van de dichtstbijzijnde hamburgertent moesten passeren om toch maar onze magen gevuld te krijgen. Wel nu beginnen ze op mijn kookkunsten te stoefen. Bij deze ben ik weer in de achting van mijn moeder en schoonmoeder gestegen.

Wat werd er al bereid:

• Een ovenschotel met chips
• Vegetarische spaghetti natuurlijk!
• Een salade met quinoa en fetakaas

Wat schaft de vegetarische pot vandaag: Tortilla de patatas!

 Het recept vindt u hier!