M 1

Met de start van het nieuwe schooljaar is ook een nieuw jaar aan het conservatorium begonnen. Jaar nummer vier of middelbare 1 (M 1). En dit geeft toch wel enige veranderingen. Ten goede mag ik wel stellen. Zo is er geen notenleer (AMV = algemene Muzikale vorming) meer. Toch wel 3 uur per week. Geen dictees meer, geen prima vista (ofte helemaal alleen voor de klas met enkel uw krakende stemmeken) meer! Woehoe! wat zijn we daar rouwig om! Not!

Wat betreft het instrument weinig verandering. De uurlijkse lessen per week gaan gewoon verder. Nog steeds bij dezelfde leraar. Maar hey, dat klikt al sinds les één dus laat maar komen.

Dé verandering wat betreft het instrument is het vak samenspel. Zoals het woord het zegt, krijg je één uur per week les met een aantal gitaren samen; meer bepaald 12! Het is dus de bedoeling om dit jaar met 12 gitaren en de bijhorende gitaristen samen te spelen, een aantal concerten te geven en jawel een openbaar examen af te leggen. De groep is gemengd en gaat van M1 tot M3. En dus de mensen van M3 hebben een openbaar examen af te legen en de rest van ons mag mee het podium. Laat maar komen want mijn inziens, dat samenspelen met anderen, daar doe je het toch voor, niet?

Ook nieuw en anders is het vak AMC (algemene Muziek Cultuur). Een vak van slechts één uurtje per week om te leren luisteren naar muziek, van muziek van primitieve culturen bv. Afrikaanse trommuziek, Boedhistische tempelmuziek, jazz en blues, oude muziek van rondtrekkende minnestrelen, klassieke muziek van Mozart, Strauss of Ravel, opera, kakofonie, improvisatie, toevalsmuziek  tot eleckronische- en computermuziek. Daarnaast worden de verschillende instrumenten bestudeerd; wat is het verschil tussen een vedel en een viool, een piepende fluitketel en een orgel, een holle boomstam en een drum een rietstengel en een hobo, een luit, een gitaar, een cimbel, een piano, een bamboe en een traverso, een waterorgel en een synthesiser.
Belangrijk: AMC is geen 'blok'- maar een praktijkvak waarin op het einde van het jaar als examen een aantal muziekfragmenten worden voorgelegd en waarvan op het gehoor een aantal vragen dienen opgelost te worden zoals, welke instrumenten spelen, of het bv. een concerto of een symfonie is, een aria of een lied, in welke maat het stuk staat, of het één- of meerstemmig is, welk karakter of sfeer het stuk heeft enz... Nog geen idee wat dat gaat geven, vanavond de eerste les!

Chaos

De vakantie loopt op haar laatste benen. Terwijl ik dit neerpen, schalt Ben Howard op de achtergrond uit de boxen via Spotify. Ben mag vrij luid want ik heb vandaag het kot voor mij alleen! De vrouw des huizes wordt alweer door het werk opgesommeerd en de gasten zijn op weekend bij de oma's. Die vonden nog het recht te hebben op enkele dagen kleinkinderen wegens tijdens de vakantie veel-te-weinig gezien door allerhande kampen, vakanties en vriendjes verplichtingen.

De vakantie is bijna gedaan en laat de rust maar terugkomen. Ondanks alle voornemens van veel tijd en allerhande dingen waar nu eindelijk tijd voor zal om ze grondig aan te pakken, lijkt elke vakantie toch uit te monden in chaos. Tijd zat, dat wel, maar toch altijd veel te veel plannen voor veel te weinig tijd. Ondanks de wil om een aantal zaken gestructureerd aan te pakken en er eindelijk eens voldoende tijd in te steken, rijdt mijn planning zich telkens vast in het overaanbod.

Nu we mogen niet klagen! De vakantie mag best geslaagd worden genoemd. Ons familiereis was een echte meevaller. We hebben een pak leuke festivals gedaan. Werchter was top met Jack White en Pearl Jam. Cactus was helaas net wat teveel regen om echt goed te zijn. Maar de Foo Fighters hebben ondanks de hitte van mijn sokken geblazen op Pukkelpop. En ja, de minuut stilte was indrukwekkend vergeleken met het gedruis van de storm vorig jaar. De kinderen hebben zich rot geamuseerd op de kampen (scouts & Kazou).

Maar wat mij betreft mag al die chaotische vrije tijd nu stoppen! De vakantie is voorbij; lang leve de vakantie. Ik verwelkom met open armen het georganiseerde (gestructureerd we wish!) schoolleven van september. Met de regelmaat van school en buitenschoolse activiteiten. Ik verlang terug naar de muziekschool, want ondanks alle vrij tijd heb ik mijn gitaren veel te veels verwaarloosd! Er ligt net geen stof op!

Maar nu ga ik verder genieten van de rust in huis! Er is nog verse koffie! Ben Howard's knappe riff van The Fear doorgalmt nog steeds door het huis met de volumeknop op 18! Ik heb nog enkele uren om De Standaard, het magazine en het weekblad van voor naar achter uit pluizen. daar zal volgend weekend wegens werken waarschijnlijk niets van in huis komen!

Het is altijd een beetje sterven

Het is toch altijd een beetje sterven zo'n examen.

Je tracht jezelf te troosten met gedachten als; het is maar een hobby, er zijn belangrijker dingen dan dat. Je tracht jezelf gerust te stellen met het feit dat het de avond ervoor op de laatste klasauditie heel vlotjes verliep.

Maar het moment dat je het voorbereidingslokaal binnenstapt waar tientallen gitaren en examenstukjes samenvloeien tot een kakafonie van trillende noten overvalt je de eerste golf van stress.

Waarom deden we dit nu weer? Als volwassene kon je toch kiezen voor een interne evaluatie. Maar neen, waarom moesten wij nu weer voor de "real thing" van een openbaar examen kiezen? Samen met drie andere volwassenen wordt je bekeken door tientallen kinderogen die zich afvragen wat die "oude" daar doen.

Vals Funèbre

Eindelijk mag je de concertzaal binnen. Je hebt alles nog onder controle. Je stelt jezelf en je repertoire voor aan de jury. Je neemt alle tijd om je partituren en jezelf klaar te zetten. Je gebruikt die tijd om je zenuwen de baas te blijven. Neen, nog niet beginnen, nog even die mouwen opstropen en die klamme handen van het angstzweet nog even droogwrijven aan de broek. Nog even voetsteuntje checken.

En hop daar tokkelen die eerste noten. Ca va, die vingers trillen nog niet te erg. Ponticello, ok, niet vergeten, meer vibrato check, glissando-perfect naar de juiste fret.

Het eerste nummer lukt en je denkt er te zijn. Maar de concentratie ebt even weg en bij het tweede nummer verlies je de draad, je verknoeid twee maten waar je duidelijk tweemaal hapert, je gezicht vertrekt. Die fouten heb je duidelijk gehoord!!! En zij in de jury ook natuurlijk. Op dat moment gieren de zenuwen door je lijf.
Damned bij dat tweede nummer ging je duidelijk de mist in! Al die uren oefenen voor niets...

Na dat desastreuze nummer even bekomen. Die klamme handen nog maar eens over de broek jagen. Die zweetdruppel van je gefronste voorhoofd vegen. Die mouwen nog maar eens omhoog duwen.

Neen; komaan, nu heb je niets meer te verliezen! Je gooit je helemaal bij nummer drie en vier. Fuck die partituren, to hell met die noten! Je begint eindelijk muziek te spelen, sneller en trager, luider en zachter, van harde klanken ponticello naar de warme toets van de arm. De klemtonen op de juiste noten, de gepaste spanning opbouwen tot de hoge noten.

Waarom kon dat niet van in het begin? Dit was muziek spelen, dit was wat je wou!

Het eindverdict is 85%
Ik ben best tevreden. Had je van in het begin muziek gespeeld dan was het 88 of 90% geworden. Maar nu was 85% de correcte uitslag.

Lagere 3

September is ondertussen al halverwege en het nieuwe schooljaar is al even uit de startblokken geschoten. Zo ook op het conservatorium is een nieuw jaar ingegaan, meer bepaald Lagere 3. Het laatste jaar van de lagere graad.

Na de lagere graad wordt het vak AMV afgesloten. Dus nog één jaartje AMV (Algemene Muzikale Vorming) oftewel notenleer. En daar zal ik niet rouwig om zijn. Die notenleer tot daar toe, dat valt nog wel mee maar hetsolo zingen en het melodisch dictee zullen beiden allerminst gemist worden. Op het eind van de lagere graad gitaar is er ook een openbaar examen. Als in gans uw familie- en vriendenkring mogen komen kijken mochten ze willen. Nu ze moesten maar eens durven, het zou hun beste keer niet zijn.

Na de lagere graad komt dan de middelbare graad (ook 3 jaar) en moet er gekozen worden tussen optie instrument of samenspel. Of naar de Jazz afdeling? Toen ik indertijd de muziekschool aanvatte was dat met het vaste voornemen na 3 jaar resoluut voor de Jazz-afdeling (elektrische gitaar) te kiezen. Maar die klassieke gitaar begin ik hoe langer hoe liever te doen. Beiden combineren is blijkbaar niet toegestaan! En misschien is het puur technisch gezien nog te vroeg voor de Jazz-gitaar?  Ach laat ons eerst maar eens door dit jaartje heen spartelen.

Het is nog steeds een plezier om naar de lessen te gaan. Het kost nog steeds geen moeite, integendeel, om dagelijks een half uur tot een uur te spelen. Het is nog altijd een geweldig leuk gevoel om in grote, oude kamers op een mooie lokatie als het conservatrrium, met zicht op het belfort door het open venster, op je gitaar te zitten tokkelen.

© Peter Willems

In 1886 verhuisde het Brugse muziekconservatorium van het kloostergebouw Sarepta in de Langerei naar het huidige hoofdgebouw gelegen in de Sint-Jakobsstraat. Het gaat hier om het oud herenhuis Van Borssele, voorheen in gebruik als meisjesschool en door vroeger eigenaar van August Valckenair-Thomas in 1867 aan de stad verkocht. Het magazijn dat uitgeeft op het Muntplein zou als orgel- en concertzaal ingericht worden. In 1974 werd het gebouw beschermd als monument.

Catch Of The Day

Eindelijk nog eens tijd gevonden voor een postje. Nu mag ik niet klagen want de voorbije dagen waren rijkelijk gevuld, maar wel degelijk met leuke dingen als daar zijn een avondje Rivierenhof, een nachtje Antwerpen en als toemaatje een weekendje Cactusfestival.

Met de vakantie in het verschiet (nog een drietal dagen werken) en dus eindelijk wat vrije tijd in het vooruitzicht, werd het hoog tijd om nog wat CD's van het verlanglijstje te schrappen.

William Fitzsimmons - Gold In The Shadow
Josh T. Pearson - Last Of The Country Gentlemen
Jonathan Jeremiah - A Solitary Man
Fleet Foxes - Helpnessness Blues

Luisterplezier verzekerd voor onderweg. Al zal ik dat volgens democratisch principe moeten delen met Justin Bieber (helaas de dochter vindt hem gewééééééééééldig en een schatje, begot) en Kapitein Winokio (is van de wereld of danst of zingt of wat dan ook alnaargelang de goesting van de zoon op dat moment). De reisregels stellen dat er om beurten door een lid van de familie een CD gekozen mag worden. En neen Justin Bieber went niet. Echt NIET!

Via Amazon toch wel een stuk goedkoper dan de FNAC. En het blijft steeds leuk om dan 's morgens het pak uit de brievenbus (jawel, half uit de brievenbus, dankuwel fakteur) te zien steken. Ongeveer een drie dagen na bestellen is het pakje aan huis geleverd. Ik ben nu wel eens benieuwd naar de vijfde CD die via een praticulier op Amazon werd besteld, dat duurt toch beduidend langer.

 William Fitzsimmons - The Sparrow and the Crow

Muzikaal slot

Het tweede jaar muziekschool werd gisteren in stijl afgesloten op het terras van De Republiek.

Dinsdagavond had ik dus mijn examen gitaar. Ik was in tegenstelling tot mijn examen zang de rust zelve. Vooraf kon in een aanpalend lokaal nog even ingespeeld worden, kwestie van de vingers los te maken en op te warmen. Ik wist dat ik voor het binnengaan van het examenlokaal nog snel even het juiste tempo van de beide nummers moest inoefenen.

Op het moment dat je deur van het examenlokaal opentrekt komen de eerste zenuwen opborrelen. Je groet de driekoppige jury achter een grote tafel gezeten en je keel wordt wat droger. Je stapt naar het stoeltje met pupiter helemaal in het midden van het lokaal bent gestapt en je voelt de kriebels in de buik. Tegen het moment dat je met je gitaar en partituren geïnstalleerd bent, heb je klamme handjes.

Ademen. De tijd nemen om je vingers droog te wrijven. En nog eens kuchen om de droge keel te verjagen. Nog eens die vingers van de linkerhand droogwrijven. Je gitaar een laatste keer positioneren (neen je mag er niet aan denken dat ze halverwege uit je handen glipt). En dan sla je die eerst snaart aan ... je speelt je eerste noten...en je weet dat het goed zit. Je prent jezelf in: "rustig blijven, rustig blijven".

Het eerste nummer, Study on the first string, ging heel goed. Het zelfvertrouwen groeit. De zenuwen ebben weg. En je start minder geconcentreerd aan "Studie Nummer 7". Je voelt dat het tempo niet goed zit....en je tracht bij de sturen. Je voelt dat de melodie en het gevoel er niet helemaal inzit. Je zwoegt maar je weet dat je dit nummer niet meer op rails krijgt.

En voor je het weet zit het examen erop. Balans: één nummer er bonk op en één nummer waar je de fouten kon beperken maar waar het zwoegen was. het was iet minder dan het vorige jaar. Dus ik was best tevreden.

Dat werd 's anderendaags bevestigd door mijn punten: 88%. (I know, i know ik ben een strever). Twee percent minder dan het jaar ervoor, maar mij ga je niet horen klagen.

Het schooljaar werd met de 'volwassen' gitaristen en de leraar afgesloten op een zonovergoten terras. Met de nodige Duvels, Karmelieten en Brugse Zot. Even was het alsof de vakantie begon. De examens die gedaan waren en het gaan drinken van een pint op een terras nadien. Dat was lang geleden en voelde zeer goed aan. Dit compenseerde ruimschoots de "examenstress".

Noot van de redactie: raar, maar toen ik deze morgen op het werk binnenstapte was dat vakantiegevoel plots weg.

Tokkeldag!

Vanavond is het examen gitaar en wordt L2 (Lagere 2) van de muziekschool afgesloten. In tegestelling tot het examen zang heb ik deze keer (nog) geen last van zenuwen. Over mijn gitaar heb ik blijkbaar meer controle dan over mijn stem. Als ik mijn vinger op de juiste fret zet dan speel ik de juiste noot, met mijn stembanden kan ik dat niet garanderen en kan het alle kanten uit. Als je voor de jury staat met je gitaar is het ook wel een pak minder "naakt" dan alleen maar met je stem (misschien moet ik op het volgende examen zang maar eens vragen of ik mezelf niet mag begeleiden op gitaar).

Die kras op het bovenblad van mijn gitaar (mat en dus zonder lak) komt door een uithaal met mijn lange nagels.

De stukken gaan vlot maar misschien is dat net het risico en het dilemma. Als ik de nummers traag speel, kan ik er veel meer gevoel en effect inleggen; en speel ik ze tecnisch het best maar dan speel ik ze te traag eigenlijk. Speel ik ze meer op tempo dan gaat een deel gevoel en effecten weg, stijgt de kans op fouten maar is het wel volgens de normen. Het zal er dus op aan komen om bij het begin van het examen mijn "cool" te bewaren en in het juiste tempo te beginnen (zoiets tussen de twee dus).

Nu helemaal geen zenuwen hebben, zal wel niet lukken. Meestal slaan ze toe bij het eerste foutje dat je maakt. Dan valt een klam warm deken over je lijf en begin het zweten; hetgeen niet bevordelijk is, het spelen met klamme vingers van het angstzweet that is.

En na het examen mogen de lange nagels er eindelijk af. Dus ook niet meer constant bijschuren (met schuurpapier korrel 800, ge kunt er ook uw auto mee simoniseren mocht ge willen). De klassieke gitaar mag dan enkele weken in de kast (heb er de laatste tijd net iets teveel op gespeeld) en er zal weer naar hartelust op de folk- of jazzgitaar gepingeld worden.

Feest in't Park

Het voorbije weekend was het Feest in't Park te Brugge. Het begint zowat een traditie te worden dat dit de aftrap van de (festival)zomer is. De laatste jaren was het telkens mooi weer voor dit familiefeest. Er hangt ook een sfeer van vakantie in de lucht; de meesten hebben gedaan met toetsen en examens. Iedereen is nog thuis en niet op reis. Dus iederen komt elkaar gewoon tegen in de groene oase van het Minnewaterpark.

Ook wij trokken zaterdag terug naar het Minnewaterpark om ons te laten onderdompelen in de multiculturele sfeer. De kinderen mochten zich in het Wereldkinderedorp creatief uitleven in de talrijke workshops. Van 14 tot 18 uur zijn ze van het ene kunstwerkje naar het andere gecrossed. Een dromenvanger. Ecuadoriaanse geluksbrenger. Indonesische kledijworkshop (voor de dochter die mode-ontwerpster gaat worden).

Ikzelf hield het op een workshop Bodhran. Reeds 20 jaar hangt er een Bodhran ter versiering aan de muur. Toen we indertijd met de fiets door Ierland trokken hadden we er eentje gekocht als souvenir. Hoog tijd dus om de basistechnieken te leren.

Na de workshops was het tijd om rond te kuieren op het Zuiders marktje, u kent ze wel de stalletjes met prutsen, bandjes, t-shirts, vlechtjes, zonnebrillen, batik, Afrikaanse kunst, sjaaltjes, kettingen, enz. Als een magneet voor kinderen. Daarna hoog tijd om te gaan proeven van de wereldkeuken; toch wel leuk dat de kinderen, nu ze ouder worden, van alles willen of durven proeven.

Tijd voor het avondprogramma:
Zion Youth trok het avondfestival op gang met aantrekkelijke reggae. De kinderen begonnen met verzamelen van bekertjes maar waren in eerste instantie ontgoocheld dat ze in ruil voor 25 bekers een blikje limonade kregen. Dus zijn ze die blikjes maar gaan verkopen en met de opbrengst kon dan naar hartelust geshopt worden aan de kraampjes.
Het laatste optreden dat we meepikten was Achanak;  Punjabi meets Bollywood. Niets aanstekelijkers dan de percussie gedreven Bhangra music. Denk maar aan Punjabi Mc met Mundian To Bach ke, en probeer dan maar eens te blijven stilstaan.

Toen werd het hoog tijd om de fietsen huiswaarts te richten en de kroost naar beddegem te sturen.

William Fitzsimmons. Een pareltje.

Maandag op het werk kreeg ik rond 19 uur nog een sms-je van C, een vriend uit een ver verleden 'from my hometown' in het verre Pajottenland. Of ik geen zin had om die avond mee te gaan naar Les Nuits Botanique. William Fitzsimmons speelde die avond. Natuurlijk had ik zin, maar helaas moest ik die avond werken en kon ik pas rond 22 uur in Brussel. Ook het feit dat ik ook 's anderendaags moest werken, hielp niet echt.

Daarbij ik kende die William Fitzsimmons niet echt... Schaam op mij blijkbaar.

Ik ben dan maar wat gaan googelen. Wat is dat toch gemakkelijk al die multimediatoestanden.

Dus eerst wat lopen snuisteren op Myspace: http://www.myspace.com/williamfitzsimmons. Dan op het werk wat zitten luisteren naar Last fm.
En ook terwijl ik dit aan schrijven staat de William Fitzsimmons Mix (55 liedjes) van You tube op. Ik kan er voorlopig maar niet genoeg van krijgen.

(Euch, ik krijg hier net de hint van de huisgenoten dat ik de koptelefoon moet opzetten)

Mooi. Echt heel mooi. Een beetje veel melancholisch. De mens in kwestie is helemaal geen vrolijke frans. Het zijn allemaal liedjes over triestige dingen of met een depri ondertoon. Maar toch wordt je niet down van de muziek, daarvoor klinkt het te speels.
Ideale muziek om de volgense met de iPod in de hangmat te gaan liggen wegsoezen en dromen van de nabije vakantiestemmingen ......

Merci C.
Het optreden bleek echt goed geweest te zijn. Blijkbaar aangename mens die William Fitzsimmons. Toch wel spijt dus dat ik niet op tijd in Brussel kon geraken.

Nog een tip: So this is goodbye! (neen, het is niet enkel gitaargetokkel, neen!)

D-day+1! Update!

Woehaaaaaaaaaaaaaaa!


Theze are ze rezultz of ze muzical jury! 70%

Alstublieft! En daar loop je dan op voorhand over te mekkeren! Onrust was blijkbaar voor niets nodig.

Geslaagd met andere woorden (je moet 60% hebben om er door te zijn). De jongste spruit ging met de hakken over de sloot: 63%. De dochter zong zoals verwacht het mannelijk deel van de familie naar huis: 73%.

Ook als verwacht was het examen zang gene vetten, maar slaag ik erin om mij  punten op te trekken met mijn dagelijks werk als het ware (dat is ooit ook anders geweest!)

Met andere woorden heb ik mij druk lopen maken om niets. Wat een mens zichzelf allemaal niet aandoet. Die notenleer is en blijft toch wel een noodzakelijk kwaad.

Nog één jaar AMV (Algemene Muzikale Vorming) of notenleer, nog één jaar afzien en dan is het AMC (Algemene Muzikale Cultuur) ofwel AMJC (Algemene Muzikale JazzCultuur) als ik voor de Jazz-afdeling zal kiezen (of misschien zelfs de twee als dat te combineren valt).

Bij aanvang dacht ik na 3 jaar (na lagere graad) resoluut voor  de Jazz afdeling te kiezen, maar nu kriebelt het om toch maar eerst dat stuk klassieke gitaar af te werken. Het is echt plezanter dan ik dacht en het klikt supergoed met de leraar. Later kan ik dan de Jazz afdeling erbij nemen als tweede instrument (immers in de Jazz-afdeling is elekrische gitaar).

Maar nu eerst nog wat oefenen voor het examen gitaar van volgende week dinsdag. Na het examen onmiddellijk de lange nagels afknippen. En dan vakantie!!!!!!!!!


Voor de volledigheid:
AMV:           70/100

Jaarwerk:        31/40
Samenzang:      8/10
Dictee:            11/20
Theorie:          19/20
Zang:              35/60

Op naar Lagere 3!