Terwijl de regen hier voor de zoveelste keer tegen de ruiten klettert en een stevige zuidwester het loof van de bomen waait ben ik met een mok dampende koffie mijn festivallijstje aan het opstellen. Ik ga hier niet beginnen zagen over het weer. Dat gebeurt mijn inziens al meer dan voldoende!
Maar hoedanook als je je aan festivals denkt, denk je aan zomerse taferelen! Zonnebril. Zonnecrème. Een fris pintje in een plastic bekertje! En beukende bassen op de achtergrond.
Ondanks het Pukkelpoptrauma van vorig jaar zijn we er weer helemaal klaar voor!
Neen geen vier dagen! Maar
Pearl Jam mochten we niet missen. Mensen dansen het liefst op de muziek van hun jeugd. Well I admit i was a grunge boy. Inclusief gescheurde jeans, zwarte combats of Dr Martins en het obligate houthakkershemd (weer compleet hip trouwens).
Deus en
Jack White zijn een bonus. Indien tijd even gaan piepen naar
Lana Del Rey. En we zullen in schoonheid afsluiten met
Beirut. Kamperen doen we niet, maar de zetels worden uit de auto gesleurd, mattekes en slaapzakken erin en we kunnen zonder Bob-zorgen pintjes drinken.
- Feest in 't Park: 30 juni
Feest in't Park te Brugge. Het begint zowat een traditie te worden dat dit de aftrap van de (festival)zomer is. De laatste jaren was het telkens mooi weer voor dit familiefeest. Er hangt ook een sfeer van vakantie in de lucht; de meesten hebben gedaan met toetsen en examens. Iedereen is nog thuis en niet op reis. Dus iederen komt elkaar gewoon tegen in de groene oase van het Minnewaterpark.
- Cactusfestival: 6-7-8 10 juli
Met de fiets naar een Minnewaterpark is een fluitje van een cent. Een ganse dag muziek en 's avonds in je eigen zachte bed maffen. Wat een luxe! Dag twee en drie een verkwikkende douche en hup naar de festivalweide. De gasten gaan mee (inderdaad u zult mijn kinderen daar bekertjes zien verzamelen, neen we hebben ze geleerd om -als uw pintje nog niet leeg- uw beker niet uit uw handen te komen schooien). Elk jaar slagen de organisatoren er telkens in een leuke affiche (zonder de echte grote namen) samen te stellen.
Grant Lee Buffalo. Wovenhand. Chris Cornell dier het werk van Soundgarden (Grunge all over again weet u wel) akoestisch komt brengen.
Daniël Lanois...
- Gent Jazz festival: 5 juli
Ondanks de mooie affiche ieder jaar ben ik niet zo wild van dit festival. Net iets teveel VIP-gedoe naar mijn goesting. Niet dat ik er last van heb maar toch. Jammer genoeg komt Melody Gardot (die ik al lang eens wou zien) in hetzelfde weekend als het Cactusfestival. Het wordt dus een avondje klassieke gitaar met de meestertokkelaar
Paco De Lucia. De vrouw des huizes past en het wordt een avondje gitaargekken onder elkkaar met mede(gitaar)leerlingen van het Conservatorium onder elkaar. zonder in detail te treden zal er de nodige technische commentaar gegeven worden over het virtuoze gitaarspel van de Spaanse Flamencogod. Om dan nadien nederig huiswaarts te gaan en die fulltime job maar niet op te geven voor een gitaar carrière.
- The Robert Cray Band: 17 juli
Zaal De Zwerver te Leffinge. Met de kinderen op Scoutskamp moesten we toch nog een avondje weg. Ook weer veel gitaargepingel maar deze keer gaat de vrouw des huizes mee!
We hopen deze editie de
Foo Fighters te zien. Vorig jaar dachten we dat ook maar dat draaide zoals bekend wel even anders uit. we hebben gratis drankbonnen van Chokri (de mens verdient genoeg dus dat was wel het minste). Als toemaatje komen ook de
Black Keys (die fantastisch waren in het Sportpaleis) en
Wilco! We zien het helemaal zitten. Laat de weergoden zich deze keer maar eens gedragen voor de verandering (en zo zijn we toch aan het zagen over het weer).
Hopelijk geraak ik dit jaar eens op Jazz Middelheim, maar wat dat betreft is het nog even puzzelen met de agenda's.
