Met de kinderen het huis uit was het dus aan ma & pa om op stap te gaan. Een hotelletje in Antwerpen geboekt. Gaan eten en hop de tram (10 voor alle volledigheid) op richting Rivierenhof Deurne.
Het blijft toch een geweldig mooie en romantische setting daar in het openluchttheater. Niet altijd de meeste ambiance. Daarvoor zijn zitplaatsen niet bevorderlijk. Ook het publiek is vrij verscheiden en atypisch voor een concert. Maar hey, dat kon onze pret niet deren. met een 'bolleke Koninck' in de hand zaten we, vrij dicht bij het podium, klaar voor het optreden van Jonathan Jeremiah.
Enkele weken terug zagen we Jeremiah nog aan het werk in de AB. Daar was de Engelse singer-songwriter nog begeleid door violen, cello en contrabas. 's Anderendaags zou hij op het North Sea Jazz festival optreden met een 60-koppig symfonisch orkest.
Leuk voor ons was de totaal verschillende set en opstelling. Deze keer geen strijkers maar enkel een vriend bij de hand met een extra gitaar (een 12-string). Maar geen nood. Ook in deze gestripte versie bleven de songs overeind en werd de prachtige bariton van de heer Jeremiah nog meer in de verf gezet.
De bisnummers werden solo afgewerkt. Nadien kwam er nog een verrassing: na het optreden van James Walsh gaf Jonathan Jeremiah nog een akoestische set aan de bar, met Happiness natuurlijk of wat had u gedacht?
Het optreden van James walsh was niet slecht, maar echt niet mijn ding. De dame des huizes kon het best wel bekoren. De man in kwestie heeft een paar ijzersterke nummers (denk maar aan "Four on the floor") maar zijn kopstem begint op den duur nogal zeurderig te klinken.
Na het optreden nog een klein stapje in de wereld gezet, jawel goed gezien, beiden met nieuw soldenschoeisel.
's Anderendaags vriendelijk maar beslist voor het ontbijt in het hotel bedankt en maar gekozen voor 'Het dagelijks Brood' om de hoek. Het heeft gesmaakt, dankuwel. En dan hop achter de kroost. Die zich goed geamuseerd bleek te hebben. Beiden heel vuil waren ('maar papa wij hebben ons wel één keer gewassen hoor). En ma & pa toch wel content weer voltallig te zijn.