vrijdag 29 maart 2013

Wij zijn de pist(e) in!

Tot binnen een week!!!!!!!



In de schaduw van de grote Witte Berg!!

zondag 24 maart 2013

Verbouwingen. The Sequel: kinderkamers deel 4!

Het is niet omdat het hier op deze blog de voorbije maanden wat stiller was, we ook effectief stil gezeten hebben. De kamer van onze jongste spruit is klaar. De kastenwand voor boeken, kleren en speelgoed is afgewerkt. De deurtjes van het gedeelte met kleren zijn opgehangen. De twee onderste schuiven voor kousen en ondergoed zijn geïnstalleerd. En het massa speelgoed is in de kasten geraakt.


De zoon is er met veel plezier ingetrokken! Het feit dat hij er deze keer in slaagt om telkens zijn kamer zelf op te ruimen en niet meer de ganse boel laat slingeren, maken al het werk de moeite waard


Ook zijn boomhut aka stapelbed zijn klaar. Het slaapt geweldig, zegt hij! Het enige wat ik nog eens moet doen is een setje grepen voor een klimmuur bestellen en monteren, zodat hij ook via de muur en een systeem met touw en caribinier aan de het plafond, via de muur in zijn bed kan klimmen!

dinsdag 19 maart 2013

Langharig werkschuw tuig!

Ik ben een kind van de grunge.
Altijd geweest en gebleven!
Gescheurde jeansbroekken! Jawel!
Houthakkershemdjes! Jawel!
Combats of Dr Martins!Jawel!
Afgetrapte All Stars! Jawel!
Lang haar! Jazeker!



Nostalgie is leuk! Maar als je er blijft in hangen, wordt het een beetje pathetisch. Zoals de hardrockers uit mijn kindertijd; te skinny jeans, zwarte heavy-metal t-shirts, jeansvestje met achteraan een sticker van Iron Maiden en de obligate witte basketsloeffen (die overzetboten leken in vergelijking met de ingekorte pijpen van de jeans). Och ja, zij lopen er nu nog steeds zo bij (inclusief bierbuik).

Maar heeft niet iedereen recht op zijn guilty pleasure. Wel zo heb ik er ook een. Lang haar. Na, wegens volwassenheid en werk en zo, kortgewiekt door het leven te zijn gegaan, heb ik een aantal jaren terug het besluit genomen mijn pluimen terug te laten groeien.
Zodoende loop ik er terug als een overjaarse grunger bij. And i love it!

De reacties van mensen zijn best grappig; het obligate "kapper ziek" is een wekelijks weerkerende vraag. Kortgeschoren mannen (kwestie van hun kaalheid te verbergen) krijgen steevast het antwoord dat ik tenminste nog iets heb om te laten groeien.

Maar de grappigste reactie komt van mijn 13-jarige puberdochter. Die het maar niets vindt om een langharige vader te hebben. Al haar vriendinnen hebben vaders met keurige korte haren. Waarom in godsnaam zij niet! Ik zou het indertijd onwaarschijnlijk cool gevonden hebben mocht mijn vader lang haar gehad hebben. Maar zo zie je maar dat tijden veranderen!


woensdag 13 maart 2013

Dagen zonder vlees

Net als vorig jaar doen de dame en de dochter des huizes mee aan dagen zonder vlees. De zoon en ik doen "halvelings" mee. Dat wil zeggen dat we nog vlees eten maar zoveel mogelijk, wat het betreft het warm eten, vegetarisch koken.

Ik ben geen hobbykok, begot niet. Hetgeen in deze tijden van overvloed van gekokkerel op de lichtbak een verademing moet zijn. Meer nog, ik kook zelfs niet graag. Het heeft vooral met onkunde te maken, ik slaag er maar niet in om alles tegelijkertijd klaar te krijgen. Eigenlijk ben ik een verschrikkelijke stresskip in de keuken, tot grote hilariteit van mijn kroost. Die dan ook met plezier op de eerste rij komen, maar dan eerder onder de vorm van ramptoerisme.

Maar als je met twee gaat werken en je de diegene bent die elke woensdag thuis is voor de gastjes, wel dan kan je niet anders als de kroost warm eten voor te schotelen op woensdagmiddag. Neen ik ben geen nieuwe man. Durf het te zeggen en je krijgt een voenk op u bakkes. Nog zo'n woord om het schijt van te krijgen. Het lijkt me daaretegen logisch als je samen een huishouden runt, je de taken verdeelt. tenzij je natuurlijk rijk genoeg bent en professionele hulp in huis haalt (bij voorkeur jong, blond, maar nee we wijken af).

Goed. vegetarisch koken dus. Wel, eigenlijk begin ik dat plezant te vinden. Waar tot voor een paar weken mijn kinderen als het over mijn kookkunsten ging, telkens met een big smile vertelden over die twee keer dat ik het middageten compleet liet aanbranden en we uit pure miserie genoodzaakt waren langs de drive in van de dichtstbijzijnde hamburgertent moesten passeren om toch maar onze magen gevuld te krijgen. Wel nu beginnen ze op mijn kookkunsten te stoefen. Bij deze ben ik weer in de achting van mijn moeder en schoonmoeder gestegen.

Wat werd er al bereid:


Wat schaft de vegetarische pot vandaag: Tortilla de patatas!



 Het recept vindt u hier!