Terugkomdag op Prozac

Als kind ben ik steeds op kamp geweest. Vanaf mijn zesde met de Chiro en later waren er elke zomer wel sportkampen, taalkampen of CM-vakanties (huidige Kazou-vakanties). Ik heb dat altijdgewoon gevonden en nooit een probleem van gemaakt om zonder ma en pa te zitten. Het hoeft dan ook geen betoog dat onze gasten van jongs af op kamp trokken. Scouts en Kazou. Mijn verwondering is dan ook telkens groot als sommige ouders op school problemen maken over de bosklassen. Telkens blijkt dat sommige kinderen niet mee zullen gaan om de eenvoudige reden dat ze nog nooit meer dan een dag of minder van huis zijn gegaan zonder ouders.

Nu, we wijken af! Ik wou het even hebben over CM of Kazou kampen. En meer bepaald over de moni's. Waar blijven ze ze in godsnaam vandaan halen?

Zoals gezegd ben ik vroeger op, toen nog, CM-kamp geweest. En toen was het al van dattum. De moni's waren steeds op zijn zachtst uitgedrukt overenthousiast. het moest en zou er, ondanks alles, superfijn, megafraaf en tof. Telkens als ze met hun overmotivatie in mijn buurt kwamen, stond de sarcast in mij op en werd ik tegendraads. Neen, ik moest niet hebben van hun opgeklopte, over-the-top keiwijze spelletjes. Ik vond de vakanties leuk, daar niet van maar het heeft nooit maar dan ook nooit geklikt met de moni's. Man, man, wat ben ik daar gestraft geweest! En meestal heel terecht eigenlijk want ik wist dat het aan mij lag.

Nu, zoveel jaren later lijkt er nog niets veranderd. Telkens als we de gasten afzetten bij vertrek of gaan oppikken na terugkomst, is het weer van dat. Men trekt een blik overenthousiaste moni's open die het boeltje moeten opvrolijken en op speed alles lijken te willen beredderen. Niet normaal!

Vorig weekend was het terugkomdag va Kazou. Onze kinders hebben er blijkbaar geen last van, van die dolgedraaide moni's (des te beter voor hen). Dus hebben we de gans dag in het Boudewijn Seapark de een na de andere moni op volle toeren in vol ornaat mogen aanschouwen. Je denkt 's morgens dat hun batterijtjes ergens halverwege de dag zullen stilvallen? Maar nee hoor, ze gaan de ganse dag onverstoord op crashtempo door! Gelukkig hebben onze zich gasten zich rot geamuseerd. Ik heb het boeltje dan maar met cynisch lachje op de lippen zitten gadeslaan.

O by the way, had ik al verteld dat ik met een cm-moni getrouwd ben?