maandag 5 september 2011

De zee ... ik word daar altijd een beetje goedgezind van!

Ik heb de onwaarschijnlijke luxe om aan zee te werken. Goh, wat is daar nu aan zou je denken. Wel de zee is nooit veraf, ook niet in mijn gedachten.

Maar als je op zo'n dag als vandaag op de dijk loopt, dan is het altijd genieten!

Met zon en jagende wolken. Een huilende wind. Een zwiepende zee. Uitwaaien tot en met. Het hoofd leeg en het hart vol.


Of op een vrije dag tussendoor, liefst van al als er niet te veel volk is, met de kinders een Go-Kart huren. Of met de tram van Oostende tot Middelkerke, en dan helemaal te voet terug langs dat verlaten stuk voor Raversijde. Meer hoeft dat ook voor dit grote kind niet te zijn. Daarna een warme wafel of een terras met wat garnalen.

Als kind deed ik dit bijna wekelijks met mijn grootouders. Zo kwam de liefde voor de zee. Ik hoop ze ooit door te geven aan mijn gasten.

By the way morgen geven ze windkracht 8 à 9, spektakel verzekerd aan het westelijk staketsel.

3 opmerkingen:

  1. Tof! Als 't geen file is tenmiste.
    Moet jij dan niet 't zeetje' zeggen?

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Levensgenieter hé, Storm...
    Lie(f)s.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. @ Zap: durf jij als Antwerpse (?) nog Westvlaams praten na het goddelijke monster van zondagavond jongstleden?

    BeantwoordenVerwijderen