Solfège

Volgens Wikipedia:

"Solfège is de stelselmatige training van het muzikale gehoor door middel van een muzikale zangoefening, waarbij de melodie gezongen wordt zonder de tekst en met gebruikmaking van alleen de namen van de noten. Het doel van deze oefening is het muzikale gehoor te vergroten en tevens door zonder voorstudie van het blad te zingen de trefzekerheid te verhogen met betrekking tot ritme en melodie."

Dit stuk valt nog mee, maaaaaaaaaaaaaaar:

" Zo bestaan er afzonderlijke lessen ritmische solfège (het noteren van een ritme en het uitvoeren van een genoteerd ritme) en worden het muzikaal dictee en het herkennen van akkorden in de harmonieleer tot het gebied van de solfège gerekend."

En daar wringt het schoentje!!!!!

Toen de kinderen een paar jaar terug beslisten naar de muziekschool te trekken, leek dat voor mezelf een goed moment om ook die sprong te wagen.

Ik had vroeger nog wat op gitaar gepingeld maar daar was het dan ook bij gebleven. Toen de oudste aan het eerste jaar notenleer begon, bleek het al snel onontbeerlijk dat je als ouder maar best meehelpt met het instuderen, liedjes zingen (waarbij ma en pa mogen begeleiden op blokfluit of speelgoedsynthesizer). Chèvrefeuille had vroeger nog muziekschool gevolgd en kon dus helpen. Ik stond aan de zijlijn en keek ernaar.

Nu de muzikale kriebels bleken in huis rond te waren en ik besloot dan maar een jaartje gitaarles te volgen. Zonder de notenleer dan wel te verstaan. Gewoon akkoorden en songs spelen in een klein groepje bij een privé muziekschool. Pure fun. Ik kreeg de smaak goed te pakken en speelde (en speel nog steeds) zonder probleem en met heel veel goesting een half uurtje tot een uur per dag.

So far, so good.

Maar het smaakte naar meer!

Waarom dan niet ook naar de muziekschool? Waarom niet direct klassieke gitaar gaan volgen?  Of zou dat wat te stijf zijn; zo met een voetsteun, kaarsrechte rug en je gitaar schuin omhoog?

Wel, wat opzoekingswerk leerde dat er een concervatrorium in Brugge is. Er bestaan lessen voor volwassenen. Ik geloof dat we twee jaar terug met twee klassen volwassen van over de dertig man elk startten (is ondertussen wel gehalveerd).

Wel, ik speel met de gitaar schuin omhoog maar dan met een gitano wegens practischer en een hoger "cool"-gehalte dan voetsteun. Meer zelfs, dat klassieke valt best mee en helpt enorm bij de akkoorden. En dan (eventueel als het meevalt) later naar de Jazzafdeling (= elektrische gitaar), het hoeft niet zo stijf te blijven.

Die notenleer was mooi meegenomen want dan kon ik de kinderen (immers de zoon des huizes begon ook aan de muziekschool) helpen.

Maar .....

Ik vrees dat als het zo verder gaat, het niet lang zal duren voor de kinderen hun vader zullen moeten helpen. Het gitaar spelen is nog steeds geweldig. Ik speel nog steeds elke avond met evenveel plezier en ijver (ik behaalde zelfs 90% het eerste jaar) gitaar dat de stukken eraf vliegen. Het zingen tijdens de lessen notenleer valt goed mee (ondanks het feit dat ik echt, maar dan ook echt, NIET kan zingen). De theorie valt ook best mee. Ritmisch dictee valt ook echt mee.

Maar....melodisch dictee, waarbij een aantal noten (7) gespeeld worden, waarbij verwacht wordt dat je die dan op de juiste plaats op een notenbalk schrijft, ..., wel dat valt echt wel tegen.

Bij deze: Melodisch dictee is not my cup of tea.

Volgende week examens (jaja serieus). Doe maar een kaarsje (veel kaarsen eigenlijk) branden, het zal nodig zijn!