donderdag 30 juni 2011

Muzikaal slot

Het tweede jaar muziekschool werd gisteren in stijl afgesloten op het terras van De Republiek.


Dinsdagavond had ik dus mijn examen gitaar. Ik was in tegenstelling tot mijn examen zang de rust zelve. Vooraf kon in een aanpalend lokaal nog even ingespeeld worden, kwestie van de vingers los te maken en op te warmen. Ik wist dat ik voor het binnengaan van het examenlokaal nog snel even het juiste tempo van de beide nummers moest inoefenen.

Op het moment dat je deur van het examenlokaal opentrekt komen de eerste zenuwen opborrelen. Je groet de driekoppige jury achter een grote tafel gezeten en je keel wordt wat droger. Je stapt naar het stoeltje met pupiter helemaal in het midden van het lokaal bent gestapt en je voelt de kriebels in de buik. Tegen het moment dat je met je gitaar en partituren geïnstalleerd bent, heb je klamme handjes.

Ademen. De tijd nemen om je vingers droog te wrijven. En nog eens kuchen om de droge keel te verjagen. Nog eens die vingers van de linkerhand droogwrijven. Je gitaar een laatste keer positioneren (neen je mag er niet aan denken dat ze halverwege uit je handen glipt). En dan sla je die eerst snaart aan ... je speelt je eerste noten...en je weet dat het goed zit. Je prent jezelf in: "rustig blijven, rustig blijven".

Het eerste nummer, Study on the first string, ging heel goed. Het zelfvertrouwen groeit. De zenuwen ebben weg. En je start minder geconcentreerd aan "Studie Nummer 7". Je voelt dat het tempo niet goed zit....en je tracht bij de sturen. Je voelt dat de melodie en het gevoel er niet helemaal inzit. Je zwoegt maar je weet dat je dit nummer niet meer op rails krijgt.

En voor je het weet zit het examen erop. Balans: één nummer er bonk op en één nummer waar je de fouten kon beperken maar waar het zwoegen was. het was iet minder dan het vorige jaar. Dus ik was best tevreden.

Dat werd 's anderendaags bevestigd door mijn punten: 88%. (I know, i know ik ben een strever). Twee percent minder dan het jaar ervoor, maar mij ga je niet horen klagen.

Het schooljaar werd met de 'volwassen' gitaristen en de leraar afgesloten op een zonovergoten terras. Met de nodige Duvels, Karmelieten en Brugse Zot. Even was het alsof de vakantie begon. De examens die gedaan waren en het gaan drinken van een pint op een terras nadien. Dat was lang geleden en voelde zeer goed aan. Dit compenseerde ruimschoots de "examenstress".

Noot van de redactie: raar, maar toen ik deze morgen op het werk binnenstapte was dat vakantiegevoel plots weg.

5 opmerkingen: